Zasady LSO

2010-09-30, 14:07

Zasady Liturgicznej Służby Ołtarza

 

I. Ogólne zasady

 

  1. Ministrant przychodzi pół godziny przed Mszą świętą aby przygotować się do niej od strony organizacyjnej i duchowej.

  2. Ministrant swoje przygotowanie do asystowania przy Ołtarzu, rozpoczyna od przywitania się z Chrystusem obecnym w Najświętszym Sakramencie. W tym celu do zakrystii ministranckiej udaje się dłuższą drogą – przez kościół.

  3. Ministrant pamięta, że zakrystia (zarówno główna jak i ministrantów) stanowią część kościoła. Zachowuje się zatem w sposób godny, nie biegając, ani nie krzycząc.

  4. Ministrant wchodząc do zakrystii pozdrawia tam wszystkich obecnych. Nie wstydzi się także pozdrawiać ludzi z „otoczenia kościoła” poza nabożeństwami, mijając ich np: na ulicy.

  5. Msza dla ministranta jest „święta”. W czasie Eucharystii nie rozmawia, nie rozprasza innych. Uczestniczy w niej sposób pobożny i zaangażowany. W niedzielę i uroczystości pamięta o odświętnym stroju. 

  6. Ministrant zawsze uczestniczy w sposób pełny w Eucharystii, przyjmując do swego serca Pana Jezusa.

  7. Ministrant po modlitwie przed wyjściem do Ołtarza („Oto za chwilę przystąpię…”) zachowuje bezwzględną ciszę: „silentium sacrum” , aby całą Mszę świętą przeżyć w należytym skupieniu.
  8. Każdy z Liturgicznej Służby Ołtarza przychodzący na 5 minut przed rozpoczęciem nabożeństwa, nie będzie dopuszczony do służby. Nie przychodzimy na ostatni moment, aby nie stawać się sprawcą bałaganu i zamieszania.
  9. Obowiązkiem grupowego po zakończeniu nabożeństwa jest wpisanie obecności ministrantów jak również wypełnienie tzw. „karty ministranta”
  10. Ministrant traktuje służbę przy Ołtarzu, nie jako przymus lecz przywilej. Stara się z niej sumiennie wywiązywać: trzy Msze w tygodniu (jedna Msza święta przez siebie wskazane, Msza święta niedzielna obowiązkowa szkolna, w każdy czwartek o godz. 18.00)  + Msze rotacyjna – sobotnia wieczorna.
  11. Ministrant stosuje się do poleceń księży, animatorów i panów kościelnych. Nie podważa ich decyzji i szanuje ich autorytet

 

II. Służba ministrancka

 

  1. Ministrant za każdą służbę ministrancką otrzymuje „1” punkt, za każdą nieobecność „-1”. Nadobowiązkowa służba (pogrzeby, śluby, jaki inne dodatkowe Msze) wynagradzana jest dwoma punktami.
  2. Podstawowymi dokumentami ilustrującymi śródroczną pracę i formację ministranta jest karta obecności, karta ministranta wraz z zeszytem uwag.
  3. Do dyspozycji księży, animatorów, panów kościelnych jest tzw: „zeszyt uwag”, do którego wpisujemy pochwały i nagany poszczególnych ministrantów.
  4. Każdy ministrant zobowiązany jest do uczestniczenia w zbiórkach ogólnych i formacyjnych ze swoim animatorem. Zbiórki rozpoczynają się w każdą sobotę o godz. 830
  5. Usprawiedliwioną nieobecność na zbiórce mają ci ministranci, którzy asystują w tym czasie we Mszy świętej pogrzebowej. Przyjmuje się, że na Mszy pogrzebowej  w kaplicy – służą maksymalnie dwie osoby, a w kościele trzy
  6. Każda inna nieobecność na zbiórce, Mszy świętej powinna być usprawiedliwiona do tygodnia czasu.
  7. W każdą niedzielę obowiązuje plan służby wg porządku tzw. grup niedzielnych. Gdy w tygodniu przypada uroczystość, służymy według porządku z poprzedniej niedzieli.
  8. Co miesiąc na stronie internetowej, jak również na gazetce w zakrystii ministranckiej przedstawiany będzie aktualny stan punktacji.
  9. Zapisując się na kolędy, ministrant powinien: wpierw zastanowić się, czy w tym dniu nie ma wyznaczonej służby obowiązkowej wraz ze swoją grupą niedzielną, czy posiada wystarczającą znajomość wykonywanych pieśni w czasie odwiedzin duszpasterskich, czy nie otrzymał w bieżącym tygodniu nagany.

 

III. Stroje ministranckie i wygląd ministranta

 

  1. Strojem własnym kandydata na ministranta jest biała komeżka i rewerenda w odpowiednim dla okresu liturgicznego, tajemnicy dnia kolorze.
  2. Strojem własnym ministranta jest komeżka, kołnierzyk i rewerenda jw.
  3. Strojem własnym kandydata na lektora jest czarna rewerenda i biała komeżka.
  4. Strojem własnym lektora jest alba, na którą nakłada się krzyż i cingulum
  5. Komże i rewerendy są własnością kościoła. Po ewentualnej rezygnacji  ze służby ministranckiej należy zwrócić wszystkie elementy stroju ministranckiego!
  6. O czystość komży dba ministrant i jego rodzice. Za niechlujny wygląd (pomięta i brudna komża) ministrant może w danym dniu być niedopuszczonym do służby.
  7. Po nabożeństwie, ministrant zabiera swoją komeżkę do domu. Nigdy jednak nie zabiera ze sobą kołnierzyka, czy rewerendy. Te elementy stroju zostają w zakrystii ministranckiej.
  8. W niedzielę i uroczystości każdy ministrant zobowiązany jest do tego, aby przyjść odświętnie ubranym (w przypadku starszych- najlepiej garnitur, koszula – krawat). Nigdy nie wolno przychodzić na służbę w stroju dresowym, sportowym.
  9. Podtrzymujemy zwyczaj, że ministranci asystujący przy Ołtarzu, zakładają w zakrystii ministranckiej obuwie zmienne.
  10. Ministrant nie nosi: kolczyków, klipsów. Nie farbuje włosów, nie nakłada pasemek na włosy. Nie przebija nosa i innych widocznych części ciała. Ministrant powinien zadbać o swój wygląd zewnętrzny (odpowiednia fryzura, czyste paznokcie i ręce, pełne obuwie).

 

IV. Kary i nagrody: 

 

  1. Wobec ministranta, który będzie lekceważył sobie swoje obowiązki ministranckie będą wyciągane konsekwencje:
    1. ostrzeżenie od Opiekuna;
    2. rozmowa z Opiekunem;
    3. rozmowa z Rodzicami;
    4. zawieszenie w funkcji ministranta (czas będzie określony przez Opiekuna);
    5. wydalenie z grona ministrantów.
  • te same zasady, dotyczą także ministrantów, którzy poprzez swoją postawę poza służeniem i zbiórkami będą przynosili wstyd gronu ministranckiemu.
  •  na wspólne wyjazdy będą klasyfikowani ci ministranci, którzy będą wzorowo spełniali  służbę liturgiczną.
  •  co pewien czas, wśród wyróżniających się ministrantów, będą przyznawane nagrody. 

 

V. Promocje ministranckie

 

  1. Włączenie w grono Liturgicznej Służby Ołtarza wiąże się z okresem próby – otrzymaniem 20 podpisów za obecność Mszy świętej + miesiąc służby sprawdzającej.
  2. Promocje ministranckie otrzymuje się po całym roku sumiennej służby, regularnego uczestniczenia  w zbiórkach ogólnych i spotkaniach formacyjnych. O promowaniu ministranta decyduje: ks. opiekun i animatorzy ministranccy.
  3. Do grona ministrantów przyjmuje się chłopców po wczesnej i I Komunii świętej.
  4. Wyróżniamy następuje stopnie formacji ministranckiej:
    • kandydaci
    •  choraliści
    •  ministrant światła
    •  ministrant księgi i krzyża
    •  ministrant ołtarza
    •  ministrant słowa Bożego
  5. Spośród najlepszych starszych ministrantów (od kl. III gimnazjum) ks. opiekun wysyła na kurs animatorski prowadzony przez DMAK.
  6. Lektorem zostaje się po ukończeniu niższych szczebli formacji ministranckiej w klasie III gimnazjum. W przypadku ministrantów starszych, później przyjętych w grono LSO, decyzja co do ich promocji należy do animatorów i ks. opiekuna
  7. Wymagania formacyjne na poszczególne stopnie ministranckich prezentują się w następujący sposób: 
  • Kandydaci – poruszanie się w prezbiterium, odpowiednie postawa stojąco, siedząca i klęcząca, ubieranie się i wygląd stroju liturgicznego, podstawowe teksty liturgiczne (odpowiedzi na słowa kapłana), modlitwy przed i po służeniu
  • Choraliści – wszystko co wyżej oraz wzorowe posługiwanie się dzwonkami i gongiem, ładna recytacja tekstów Chwała na wysokości Bogu i Wierzę w jednego Boga, modlitwa do św. Tarsycjusza, znajomość śpiewnika (części, rodzaje pieśni, szukanie alfabetyczne i wg numerów) nazwy i określenia używane w liturgii
  • Ministranci światła (ceroferariusz) - wszystko jak wyżej, oraz noszenie świec przy różnych okazjach i znajomość roku liturgicznego (poszczególne okresy i kolory, najważniejsze święta).
  • Ministrant księgi i krzyża (librysta i krucyferariusz) – wszystko jak wyżej, oraz noszenie krzyża podczas Mszy i Drogi Krzyżowej, znajomość ksiąg liturgicznych (mszał, lekcjonarz, modlitwa wiernych, agenda liturgiczna) nieszpory (postawa i posługi), struktura Mszy świętej. Przed liturgią do jego obowiązków należy zaznaczenie odpowiednich czytań w lekcjonarzu, przygotowanie Ewangeliarza oraz Mszału.. Ministrant krzyża dba również o miejsce, w którym krzyż się znajduje.. Wielki Piątek jest dniem szczególnej posługi ministrantów krzyża.
  • Ministrant ołtarza - wszystko jak wyżej. Obsługa kielicha, ampułek, pateny. Obsługiwanie kadzidła w całym wymiarze. Dlatego też na zbiórkach formacyjnych poznaje wszystkie naczynia oraz szaty liturgiczne. Troszczy się również o to, aby były one otoczone wielkim szacunkiem. Ministranci Kadzidła Do spełniania tej funkcji potrzebnych jest zawsze dwóch ministrantów. Jeden z nich to turyferariusz. Podczas liturgii podaje kapłanowi trybularz do okadzenia lub sam dokonuje okadzenia, np. podczas błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem. Dba również o czystość trybularza i zajmuje się rozpalaniem węgielków. Drugi ministrant to nawikulariusz. Odpowiedzialny jest za łódkę, w której znajduje się kadzidło, i dba o to, aby nigdy go nie zabrakło. Ministrant Wody podczas liturgii podaje kapłanowi wodę święconą podczas obrzędu pokropienia, np. wiernych (aspersja) lub ziół i kwiatów czy dewocjonaliów. Dba również o kociołek z wodą i kropidło. Ministranci Mitry i Pastorału (insygniarze) Ich zadaniem jest opieka nad mitrą i pastorałem, gdy obecny jest biskup.
  • Ministrant słowa Bożego (Lektor) - wszystko jak wyżej. Znajomość Biblii (najważniejsze wiadomości) znajomość lekcjonarza (łatwe odnajdywanie dnia i roku liturgicznego) a także czytanie od strony praktycznej.
Każdy ministrant otrzymuje legitymację ministrancką, w której odnotowane są jego poszczególne promocje.

Regulamin wchodzi w życie od I Niedzieli Adwentu, 28 listopada, 2010r.

ks. Sławomir Tupaj

Rybnik Boguszowice, 25.11.2010r.